Nikt nie wie, co doprowadziło do zmutowania tysięcy owadów zamieszkujących do tej pory NeoDżunglę. Wiadomo tylko, że zaczęły gromadzić się w wielki Rój, który zgodnie z mniej lub bardziej prawdopodobnymi relacjami zaczął się przemieszczać. Być może owady poczuły zagrażające im niebezpieczeństwo, być może zaczęło brakować pożywienia. Nieważne. Rój wyruszył w drogę pozostawiając za sobą zniszczenie.
Czym on właściwie jest? Jest to zbiorowisko wszelkiej maści insektów – od Żuków, przez Osy, Modliszki, Mrówki i inne pełzające ścierwo, które żyło w dżungli od zawsze. Do tego wszystkie są gigantyczne.
Działa on na zasadzie hierarchicznej struktury rządzonej przez Królową Roju. Każdy z robali ma do odegrania z góry wyznaczoną rolę, każdy w czymś się specjalizuje. Niektóre zbierają pożywienie, inne bronią obszaru i patrolują go, jeszcze inne zapewniają transport, bądź opiekują się jajami. Współpracują ze sobą jak jeden wielki mechanizm, przypominają tym samym Molocha. Tyle, że Moloch to program, Rój to zwierzęcy instynkt. Dla niego nie liczą się straty, waSny jest cel ogółu.

„Obserwowaliśmy już jak chmary Mrówek wielkości świni, atakują wściekle nasze pozycje po to tylko, aby skupić na sobie ogień naszych karabinów, a w tym czasie z flanki szarżowała ku nam wyjebana modliszka. Rzeźnia człowieku.”
Dowódca liniowy – Poul Stekly

Rój broni przede wszystkim swojej Królowej. Jeszcze nie wiadomo jakie jest jej zadanie, ale to tylko kwestia czasu. Pozostawiony w spokoju porusza się powoli na północ, zjadając wszystko na swojej drodze. Naprawdę groźny staje się dopiero kiedy ktoś próbuje mu w tym przeszkodzić.